Vanaf februari 2022 is het aantal Oekraïners in België fors gestegen. De Russische aanvalsoorlog met zijn bombardementen en belegering van steden joeg miljoenen op de vlucht. In totaal kwamen 63 000 vluchtelingen naar België.

Maar deze mensen zijn niet de eerste Oekraïners op Belgische bodem. Al voor de Tweede Wereldoorlog kwamen ontvluchtten Oekraïeners de politieke veranderingen in de Sovjet-Unie.

Na WO II zien we een tweede migratiegolf. Veel dwangarbeiders, die moesten werken voor Nazi-Duitsland, keerden niet terug naar de Sovjet-Unie uit vrees om naar de strafkampen gestuurd te worden. Zij bleven en zochten hun geluk in België, vooral in Limburg en Wallonië. Velen gingen in de mijnen en de industrie werken. De kinderen van deze Oekraïense immigranten bezochten weekendscholen om bij te leren over hun moedertaal, tradities en cultuur als aanvulling op het gewone doordeweekse Nederlands- of Franstalige onderwijs.

Ook nu wordt er weer in het weekend naar school gegaan. De Oekraïense kinderen in België zien de weekendschool niet alleen als aanvulling, maar eerder als een tweede, gelijkwaardige school waar ze het Oekraïense leerprogramma volgen.

In Antwerpen telt weekendschool Het Hartje 146 kinderen van verschillende leeftijden. Het schooltje bestaat dankzij de steun van de Oekraïense vereniging Svitanok van Aleks en Kateryna Tokar.

De lessen lopen van 09:00 tot 14:00 uur en worden gegeven door zestien enthousiaste Oekraïense leerkrachten die net zoals hun leerlingen gevlucht zijn voor de oorlog. Er zijn twee kleuterklassen en negen klassen voor  kinderen van 7 tot 16 jaar.

De leerprogramma’s zijn samengesteld volgens de richtlijnen van het ministerie van Onderwijs in Kiev. Daarom kunnen de punten die ze hier behalen op hun toetsen en examens, bijgeteld worden bij de resultaten die ze halen in het online onderwijs van Oekraïense scholen.

“Ik doe wat ik kan om toch een vertrouwde, veilige en rustige plaats te creëren, om de pijn van de oorlogservaring te verzachten.” Dana Suhai

Dana Suhai, organisator en draaiende motor achter de weekendschool, geeft hart en ziel aan haar leerlingen die in een moeilijke en onzekere situatie zitten, want de meeste kinderen weten niet hoe lang ze hier zullen blijven.

Ze vertelt: “Mijn belangrijkste doelstelling is om kinderen te helpen. Ik doe wat ik kan om toch een vertrouwde, veilige en rustige plaats te creëren, om de pijn van de oorlogservaring te verzachten.”

De leerkrachten van de weekendschool hebben allemaal een onderwijsdiploma. Sommigen zijn bezig met een procedure om hun diploma gelijk te stellen aan het Belgische. Anderen werken als vrijwilliger in Belgische scholen. En ze volgen allemaal lessen Nederlands.

Zodra ze voldoende Nederlands kennen, kan hun ervaring gebruikt worden in het reguliere onderwijs, bijvoorbeeld in OKAN-klassen.

Kortom, de Oekraïense weekendscholen geven een aanvullend onderwijsaanbod: kinderen leren er over hun land van herkomst, hun moedertaal, hun cultuur, …

De Oekraïense leerkrachten kunnen dankzij hun opgedane ervaring ook ingeschakeld worden in Belgische onderwijsinstellingen. Dankzij hun kennis en ervaring die ze opdoen over diversiteit, bouwen ze hun interculturele competenties verder uit.