Wonen
Wonen en huisvestiging
Een eigen huis, een plek onder de zon… Een plaats om thuis te komen, rust te vinden, een gezin te stichten. Daar heeft iedereen nood aan. Daarom is menswaardig wonen ook een mensenrecht.
De zoektocht naar die menswaardige woning blijkt echter voor mensen met een migratieachtergrond moeilijker. Veel nieuwkomers moeten rekening houden met een “kleine portemonnee”. De wachtlijsten voor sociale woningen zijn echter lang. Zelf een huis kopen is haast uitgesloten zonder basiskapitaal. En huren op de private markt is duur. Daarbij wijst een recent onderzoek via “mystery calling” in Antwerpen (september 2018) nog uit dat het voor mensen met een migratieachtergrond lastiger is om een huis te huren op de reguliere woonmarkt. In 40% van de gevallen werden, zodra de verhuurders een “vreemde” naam hoorden, veel meer bijkomende vragen gesteld (naar inkomen, culturele gebruiken, …), werd gemeld dat het pand “net verhuurd is”, enz.
Het risico dat deze kwetsbare mensen daardoor terecht komen in (te) dure woningen of woningen van mindere kwaliteit is groot…
Het Internationaal Comité ijvert dat (kwetsbare) mensen met een migratiegeschiedenis een eerlijke en gelijke kans krijgen, ook wat betreft menswaardig wonen. Concreet gaat dat over betaalbaar wonen, waarbij maximum 1/3e van het inkomen besteed wordt aan woonlasten (huur, water, energie, verzekering, …).
Zowel lokale als bovenlokale overheden kunnen bijdragen tot de oplossingen, maar schuiven helaas ook vaak de verantwoordelijkheid naar elkaar door.
